Άγνωστη Εμπειρία με τον Όσιο Γέροντα Παΐσιο

Έχοντας γνωρίσει και συναναστραφεί, όσο μου ήταν δυνατό, τον Γέροντα Παΐσιο κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια της επίγειας ζωής του, το καλοκαίρι του 1994 πληροφορήθηκα την κοίμηση του λίγες μέρες αργότερα αφού συνέβη (12^η Ιουλίου 1994)˙ ο ίδιος, άλλωστε, είχε αφήσει οδηγίες να μην ανακοινωθεί τίποτα για τουλάχιστον τέσσερις μέρες.

Ήταν γεγονός, ότι από το πρώτο λεπτό της αλησμόνητης και πρωτόγνωρης συνάντησης μαζί του, το 1990, αγκιστρώθηκα πνευματικά επάνω του (όπως κι αμέτρητοι άλλοι) διότι βρήκα ακριβώς αυτό που έψαχνα εναγωνίως. Συνειδητά ή ασυνείδητα, από τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια, το Περιβόλι της Παναγίας είχε ήδη απευθύνει με τον τρόπο του το… «έρχου και ίδε», έναντι στις έντονες αναζητήσεις μου. Έκτοτε, βίωσα, πριν και μετά το θάνατο του Οσίου Αυτού, πολλά αξιοθαύμαστα γεγονότα που με ανάθρεψαν εξ αρχής και από τότε με συντηρούν. Γράφω ανώνυμα εδώ, για να μην εξανεμιστεί το όφελος τού αναγνώστη, από τον οποιοδήποτε λογισμό που μπορεί να δημιουργηθεί νομίζοντας ότι αποζητώ την περιαυτολογία ή την αυτοπροβολή.